سوخت های زیستی یا زیست سوخت چیست؟

سوخت های زیستی یا زیست سوخت چیست؟

از آنجاکه زمان تشکیل سوخت های فسیلی  بسیار بالا بوده و منابع آن محدودتر از گذشته می باشد ،و همچنین به دلیل آلایندگی های بسیار زیاد آن ، همه و همه باعث شده ،استفاده از سوخت های تجدیدپذیر به عنوان منبع تأمین سوخت ، از جایگاه ویژه‌ای برخودار گردد. یکی از این انرژی های تجدید پذیر، سوخت زیستی یا زیست سوخت نام دارد.

سوخت های زیستی به عنوان یک راه حل میان مدت  و مناسب به عنوان  جایگزین سوخت های فسیلی دیده می شوند ، زیرا ما در جهانی به سر می‌بریم که وسایل نقلیه با انرژی های پاک ( خودروهای برقی )از آینده ی روشنی برخور‌ دارند، و از منابع انرژی پایدارتری نسبت به بنزین ودیزل استفاده می کنند.

از سوخت زیستی می‌توان به عنوان سوختی مناسب  برای وسایل نقلیه نام برد، اما در عمل به عنوان یک مکمل گازوئیل برای کاهش سطح ذرات، هیدروکربن  و مونوکسید کربن در وسایل نقلیه ای که با سوخت گازوئیل کار می کنند ، مورد استفاده قرار می گیرد. 

 

درحال حاضر سوخت های زیستی با دومنبع مختلف که یکی از آنها منبع گیاهی و دیگری منبع میکروبی دارند تولید می‌شوند. این سوخت  در مقایسه با سوخت های فسیلی سبز و قابل بازیافت بوده و اصطلاحاً سوخت پاک و دوست‌دار طبیعت نامیده می شوند.

سوخت زیستی را میتوان به چهار دسته اصلی تقسیم بندی کرد.

دسته اول:  منبع تشکیل آن  قند ، نشاسته، روغن، و چربی‌های حیوانی است ،  که طی فرآیند‌هایی به سوخت  زیستی تبدیل می شود. این سوخت‌ها شامل بیودیزل (بازیافت زباله های غیر قابل استفاده ، مانند چربی های حیوانات و روغن پخت و پز ، بیوتانول به عنوان خنثی کننده کربن طبقه بندی می شوند. هر دی اکسید کربن که در طول تولید آزاد می‌شود توسط خود محصولات زراعی از جو خارج می‌شود. متان حاصل از تجزیه زباله‌های دفن شده می‌باشد.

دسته دوم سوخت‌های زیستی حاصل از فرایند با محصولات غیر غذایی و ضایعات کشاورزی، مثل تراشه‌های چوب

دسته سوم سوخت‌های زیستی حاصل از  جلبک یا دیگر منابع زیست توده ساخته شده است. 

دسته چهارم سوخت‌های زیستی حاصل از گیاهان تغییر ژنتیک داده شده که قادر به رشد در زمین‌های غیر کشاورزی یا در آب هستند.

 

در صورت استفاده سوخت های زیستی، تولید گازهای گلخانه ای آلاینده و سموم قابل توجه کمتر ی از سوخت های فسیلی ایجاد می کنند. برای مثال سازمان انرژی زیستی استرالیا پیش بینی می‌نماید که بیودیزل می‌تواند تولید گازهای گلخانه ای را بیش از ۸۵٪ کاهش دهد ، در حالی که بیو اتانول می‌تواند انتشار این گازها را تا حدود ۵۰٪ را کاهش دهد.

با این حال ، توجه به این نکته ضروری است که مقیاس این مزایای زیست محیطی به نحوه تولید و استفاده از سوختهای زیستی بستگی دارد.

از سایر مزایای آن  می توان به هزینه پایین آن در مقایسه با سوخت های  فسیلی اشاره کرد. همچنین با توجه به اینکه مواد اولیه این سوخت ها از محل جمع آوری زباله‌ها  و بازیافت آنها قابل تهیه می‌باشد ، می‌تواند برای محیط زیست بسیار مفید باشد. 

 

با وجود ویژگی‌های مثبت سوخت‌های زیستی، معایب بسیاری در مورد این انرژی وجود دارد، که از آن جمله می توان به خروجی انرژی پایین تری در مقایسه با  سوخت‌های فسیلی اشاره کرد و در نتیجه برای تولید همان مقدار انرژی، نیاز به صرف بیشترسوخت زیستی لازم است. 

گرچه مطالعات متعددی در خصوص سوخت‌های زیستی انجام شده است هاکی از آنست که این سوختها میزان کربن محیط زیست را کاهش می دهد و سوخت های پاکتری در مقایسه با سوخت های فسیلی هستند ، اما دلایل قوی وجود دارد که در فرآیند تولید سوخت های زیستی ، ماشین آلات لازم برای کشت محصولات زراعی و گیاهان،  خود باعث ایجاد و انتشار کربن سنگین هستند. از سوی دیگر آبیاری  این گیاهان ، ذخایر آب های محلی را تحت تاثیر خود قرار می دهد، که این امر بسیار حائز اهمیت می باشد.

برخی از صاحب‌نظران ، نگرانی‌های زیادی در خصوص  کشت گندم دارند. آنها معتقدند استفاده از کشتزارها برای منافع زیست سوختی می تواند تاثیر به سزایی بر هزینه ی تمام شده مواد غذایی داشته باشد، و احتمال کمبود مواد غذایی را در پی داشته باشد.

هزینه بسیار زیاد تأسیس کارخانه های تولیدی لازم برای  ایجاد این فرایندها و تبدیل این مواد به سوخت های زیستی بسیار گزاف بوده و نیاز به سرمایه گذاری بسیار هنگفتی دارد.